CRASH GAME

Squeh

Akcja Gothica II rozpoczyna się w miejscu zakończenia I części. Parę tygodni po wygnaniu Śniącego. Przyjdzie nam się znów wcielić w postać bezimiennego, który pokonał Śniącego. Pod koniec Ghotica I ani demon, ani żaden inny przeciwnik nie był zbyt trudny do pokonania. Jednakże pomimo tego, że wciąż będziemy grali tym samym bohaterem wcale nie będzie zbyt łatwo, autorzy gry zredukowali nasze statystyki znowu do zera. Ogólny rys fabuły nie odbiega od standardów. Trwa wojna ludzi z orcami, ludzie przegrywają. Jedynym ratunkiem wydaje się przywrócenie dostaw magicznej rudy, ale skazańcy uciekli, gdy tylko Bariera opadła. Wojna wzbudza niepokoje wśród chłopów, którzy są ciemiężeni nowymi podatkami. Wszystko wskazuje, że niedługo wybuchnie nowa wojna, jednak domowa. Tylko nieliczni wiedzą, że to tylko małe kłopoty w porównaniu z prawdziwym zagrożeniem. Ostatnim rozpaczliwym krzykiem Śniący przywołał straszliwe bestie. Pradawne istoty, które wszyscy uważali za wytwór wyobraźni starożytnych. Przybyły Smoki i nikt nie jest się w stanie z nimi mierzyć. Fabuła jest ciekawa i w miarę rozwoju zachęca do dalszej gry. Jedyny zarzut jaki mam, to powielanie schematów z części pierwszej. Przyjdzie nam tak samo przyłączyć się do jednego z trzech obozów. Wybór ten wpłynie na rozwój fabuły, choć poszczególne drogi nie są bardzo odmienne. Będziemy mogli przyłączyć się do Paladynów, wykonujących rozkazy króla, Najemników, broniących chłopów przed nadmiernymi podatkami i strażnikami ściągającymi haracz, bądź wstąpić do Zakonu Magów Ognia, służących Innosowi.

Wybór obozu ma wpływ na wątek fabularny, ale przede wszystkim na możliwości rozwoju. Aby zostać Magiem Ognia, będziemy najpierw musieli zostać nowicjuszem w klasztorze. Aby zostać Paladynem musimy przejść służbę w Straży Miejskiej miasta Khorinis. A wszyscy Łowcy Smoków rekrutują się spośród Najemników. Zejście z raz wybranej ścieżki jest niemożliwe. Uważam to za duży błąd, bo miło by było mieć możliwość bardziej swobodnego rozwoju postaci. W jedynce zaczynałem w Starym Obozie, potem byłem w Nowym a pod koniec biegałem w szacie Maga Wody. Tutaj nasze przeznaczenie zostaje przypieczętowane z chwilą pierwszego wyboru. Tak więc ci z nas którzy preferują granie magiem muszą przyłączyć się do Magów Ognia, bo możliwości rozwoju naszego bohatera w sztuce magicznej u Najemników są praktycznie zerowe. Tak więc w przypadku gdybyśmy chcieli zostać magiem, który absolutnie nie ma poważania dla prawa i władzy, to niestety twórcy gry nie dają nam takiej możliwości. Można uogólniając powiedzieć, że mamy trzy profesje o różnym stosunku umagicznienia do zdolności bojowych. Trochę to mało, ale nie jest aż tak Ąle, bo postarano się urozmaicić możliwości rozwoju naszej postaci wewnątrz danej gildii. Mag może specjalizować się w tworzeniu magicznych run, lub skłaniać się w kierunku alchemii. Paladyni mogą decydować o stopniu swojej wiedzy magicznej, oraz wyboru preferowanej broni. Łowcy Smoków, dają możliwość bycia mistrzem wszelkiego rodzaju oręża, ale również możliwość bycia złodziejem oraz możliwość wykuwania swojej własnej broni. W stosunku do jedynki rozbudowano możliwość rozwoju naszej postaci. Zrezygnowano np. z praktycznie nieprzydatnej umiejętności akrobacji a dodano parę innych. Najbardziej zauważalne jest tworzenie magicznych run, czy warzenie magicznych eliksirów. Nie ustrzeżono się jednak moim zdaniem od błędu z części pierwszej czyli paru całkowicie zbytecznych umiejętności, których nauka pochłania zbyt dużo cennych punktów doświadczenia, nie dając w zamian żadnych konkretnych korzyści. Zaliczam do nich: kowalstwo, które pozwala nam wykuwać wprawdzie miecze, ale są one gorsze od byle jakiego żelastwa ze sklepu; kradzież kieszonkowa, bo i tak nie kradniemy niczego naprawdę cennego; myślistwo przydatne jedynie na początku, bo i tak nie ma czego robić z nadmiarem pieniędzy, bo w sklepach jest niewiele. Tak naprawdę, to najbardziej przydają się umiejętności pozwalające nam eksterminować wszelakiej maści przeciwników. Nie ma bowiem co się oszukiwać i pacyfista nie ma czego szukać w świecie Myrthany. Bez mała 99% naszego experiensu dostaniemy za zabicie przeciwników, od których aż się roją lasy i wzgórza. Rozwiązywanie poszczególnych questów pcha jedynie fabułę do przodu i choć jesteśmy nagradzani za ich rozwiązywanie punktami doświadczenia to jednak jest to nagroda symboliczna. Z tego powodu uznać można, że Gothic II skłania się raczej w kierunku aRPG. Skoro tak jest, to przyjrzyjmy się bliżej najistotniejszemu w tego typu grach modułowi walki.

Zasady prowadzenia walki nie uległy zmianie. Gdy otoczy nas mrowie przeciwników, to nawet kosząc mieczem na lewo i prawo, trafiać będziemy tylko jednego z nich. Reszta uchodzi bez szwanku. Utrudnia to walkę z tego powodu, iż to komputer decyduje w którego z nich, będziemy bić naszą bronią. Combosy, których się uczymy w miarę zdobywania umiejętności walki bronią jedno- lub dwuręczną. Ich wykonywanie wiąże się z wystawieniem nas na ataki przeciwnika i choć wygląda efektownie, to się nie sprawdza. Jak już wspomniałem mamy bronie jedno- lub dwuręczne i w posługiwaniu się tymi broniami możemy się szkolić. Nie są to jednak umiejętności całkowicie rozdzielne, jak to miało miejsce w jedynce. Teraz ucząc się posługiwania jednym z typów broni, niejako automatyczne poznajemy zdeka drugi. Takie powiązania występuję również w innych umiejętnościach. Pomimo paru niedociągnięć walka jest przyjemna, niezależnie czy walczymy w zwarciu, na dystans czy za pomocą magii. Każda z taktyk posiada swoje plusy i minusy, i tylko od naszych preferencji zależy którą wybierzemy. Dodam jedynie, że tylko Magowie posiadają możliwość atakowania kilku przeciwników równocześnie, reszta profesji musi sobie radzić z każdym z osobna. Za to wojownikom oddano do dyspozycji duży arsenał broni.

Walczyć nam przyjdzie z wszystkim co się rusza, prócz owiec,które są nietykalne. No i oczywiście ludzi także nam bić nie wolno, chyba, że cham jakiś pierwszy przeciw nam broń wyciągnie, lub cichcem, bez świadków go załatwimy. Przydatny jest wtedy czar zapomnienia, który wymazuje z pamięci delikwenta traumatyczne przeżycie i zapomina o tym jak go pobiliśmy. W takim przypadku możemy przywłaszczyć sobie jego mienie. Jak się domyślacie na owcach i ludziach świat się nie kończy. Twórcy Gothica II stanęli na wysokości zadania i nie możemy nażekać na brak przeciwników.

Świat w Ghoticu II jest pełen ruin, jaskiń czy mrocznych, leśnych ostępów. Tak jak i w jedynce, nie raz przyszło mi chwilę popatrzeć na otaczający nas krajobraz, zanim powróciliśmy do wykonywania kolejnego zlecenia. Dużo będziemy musieli spędzić czasu, aby odkryć całą mapę. W wielu "ukrytych" lokacjach czekać na nas będą nagrody w postaci wspaniałego oręża, run mocy czy eliksirów na stałe podnoszących nasze statystyki. Wszyscy miłośnicy RPGów wiedzą, jak ważną rolę pełni mapa w zwiedzaniu nowych terytoriów. Niestety choć mapy są dostępne, to jednak zdecydowano się na najgorszy z ich możliwych typów. Są to obrazki na których nie tylko nie pojawiają się żadne adnotacje dotyczące questów, ale nawet my sami nie możemy nanosić żadnych informacji. Spodobała mi się możliwość powrotu do Górniczej Doliny i duże zmiany jakimi poddano to miejsce.

Plusy (+):
+bogaty i spójny świat
+swoboda wyboru gracza
+grafika, efekty atmosferyczne
+grywalność i klimat
+duża ilość wątków pobocznych

Minusy (-):
-pamięciożerny
-kiepska muzyka
-duże wymagania

Moja ocena: 8+

Ghost

Gralem w Ghotica jedynke, nie przekonał mnie do niej fakt, że zanim sie fabuła rozkręci to trzeba tyle ile siedze w szkole...więc w dwojke nie zagram raczej. Ale ocena słuszna jak najbardziej,a recka cud miód.Hooah solider!

Niedziu

Ja najpierw grałem w dwójkę, gra mi się spodobała i strasznie wciągnęła, że nawet prawie ją przeszedłem. Miałem obj. że trzeba zabić 4 smoki, to był chyba jeden z ostatnich obj., niestety zabiłem tylko 3, a czwartego za nic nie mogłem znaleźć, wszędzie chodziłem gdzie się dało, aż w końcu mi się znudziło i przestałem w to grać Wink

Później zainstalowałem sobie jedynke, jednak nieprzeszłedłem nawet pierwszej misji, bo gra mi się jakoś nie spodobała.

Squeh

hmmm... Ja zaczołem od Ghotica I, bo wtedy nie było II i przechodziłem ją chyba z 10razy... Moim zdaniem jest to najlepszy RPG jaki powstał. Z niecierpliwieniem czekałem na Ghotica II, lecz kiedy wyszedł miałem za mało ddr zeby go odpalic... więc dokupiłem i śmigał na maxa. Ghotica II przeszedłem każdą "postacią" a w tym 2razy Łowcą Smoków. Chętnie zagrał bym w III ale niestety moja sytuacja z kompem nie pozwala(za stary ;-( ).

P.S. Co do 4smoka... no comment, Czytałeś ty wogule zadanie??? Wyzaźnie pisze jakie smoki masz zabic... a jeżeli się myle to wszystko wychodzi z braku doświadczenia w grze. Smoki są w koloni w miejscach, w których w Ghoticu I działy się jakieś zadania lub cos tam się znajdowało(jeden z głównych wątków np. stary obóz) Jeżeli nawet nie przechodziłeś I to gdyby ci się spodobał Ghotic to byś zajzal do jakiegos poradnika... Wyobraźcie sobie że ja gdy miałem za mało ramu i czekałem na zakup, czytałem kilka razy solucje... oczywiście z ciekawości co mnie czeka...

Ghost

Co do tego że Ghotic jest najlepszym RPGiem,polemizowałbym. Za dużo w nim motywow z przygodowki (zanim sie gra rozkreci potrzebuje duuuzo czasu) i wolalbym pograc w Obliviona albo w Morowinda...

fav

Obliviona nie znam za to Morrowind jest jeszcze bardziej monotonny niż Gothic. Ghost - co ty gadasz:P
W Gothicu fabuła rozkręci Ci się dużo szybciej niż w morro... Pozatym nie musisz tyle latać z jednego końca świata na drugi Razz